istanbul'a gidiyor idim. bakım-onarım-rehabilitasyon mu ne var imiş ulusoy'un tesislerinde, bu sebeple otobüs çok alakasız bir dinlenme tesisinde dur idi (oha!) bolu civarlarında bir yere düğüne gittikleri her hallerinden belli olan iki otobüslük bir kalabalık da aniden tesise akın etti. ben 100 numara ziyaretimi tamamlayıp dışarıda bir çay-sigara birlikteliğine gireyim derken yanımdan beyaz gömleği göğüsten 4 düğme açık, aksesuar olsun diye üzerine düğümünün dibine kadar gevşetilmiş siyah bir kravat takılı, saçları ibrahim toraman ve tarkan'dan hallice genç bir çocuk geçer oldu. ben çocuğa "bi' çay bana.." diyerek dışarıya seğirttim. çocuk "ne çayı ya?" der gibi baktı. ben çocuğa "nası ne çayı la yarraam?!" der gibi baktım. çocuk "garson muyum lan ben!" diyerek üzerime yürüdü. ben dışarıya doğru hızlı adımlarla yürüdüm. çocuğun olayı fark eden ve düğündeki teyzelere "gençlik işte.." dedirtme teması üzerine tasarlanmış çeteye mensup diğer garson görünümlü arkadaşları da peşime takıldı. servet'e benzer olanı kapıya varmama yakın yatarak topa değil bana müdahale etti. ben düşmüş bulundum. bunu gören tesisin beyaz gömlekli ve siyah kravatları fifa kurallarına uygun bağlanmış asıl garsonları olaya uçarak müdahale etti. garsonlar garson görünümlü çocukları tutarlarken "noluyo kardeşim napıyosunuz?!" diye sordu. suratı öfkeden mora çalmış olan toraman saçlı çocuk "beni garson sandı bu herif!" dedi. Düşünmeden verilmiş bu cevaba karşılık garsonlardan bir tanesi "ne yani garsonluk bu kadar kötü bir şey mi lan dalyaprak!" diyerek toraman'a bir kafa attı. tesiste Bolu Garson Boy Boks Şampiyonası start aldı. ben dışarı çıktım. otobüse bindim. yolculuk start aldı. yok yere garson kardeşlerin birbirini kırmalarına vesile olduğum için önce üzüldüm, sonra "nasıl olsa düğünde de mutlaka bir kavga çıkacaktı..." diye düşünerek Madam Boluvary bir huzura erdim. Yolda muavin "su alır mısınız?" diye sordu. Muavinin ela gözlerine "Ne suyu la yarraam!?" der gibi baktım.
ps: yarısına kadar yaşanmıştır :)
